Πρόκειται
για καλλωπιστικά φυτά, τα οποία καλλιεργούνται σε υγρά αμμοαργιλώδη
εδάφη και πολλαπλασιάζονται εύκολα με σπέρματα. Η σπορά πραγματοποιείται
την άνοιξη σε σπορείο και σε σκιά και τα νεαρά φυτά μεταφυτεύονται στο
έδαφος τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο.
Στην Ελλάδα, όπου η α. είναι γνωστή με
την κοινή ονομασία κολομπίνα, φύεται το σπάνιο είδος Aquilegia
olympica, στην ηπειρωτική χώρα και κυρίως στον Όλυμπο.
Έχει
ύψος 60-100 εκ., μεγάλα φύλλα και μπλε ή μοβ άνθη, με λευκή περιφέρεια.
Το είδος αυτό έχει διουρητικές, ιδρωτικές και αντισκορβουτικές
ιδιότητες. Επειδή όμως είναι τοξική πρέπει να αποφεύγεται η εσωτερική
της χρήση. Εξωτερικά χρησιμοποιείται ως κατάπλασμα και βοηθά στην
επούλωση πληγών.
Έχει,
επίσης, εντομοκτόνες και ακαριοκτόνες ιδιότητες και μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως φθειροκτόνο. Άλλα είδη της ελληνικής χλωρίδας είναι το
Aquilegia ottonis, που απαντά στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας και της
Πελοποννήσου και περιλαμβάνει το υποείδος Aquilegia ottonis taygetea,
ενδημικό του Ταϋγέτου με ύψος 50-80 εκ. και γαλάζια άνθη· το Aquilegia
saximontana, φυτό της υποαλπικής ζώνης των ορέων της Στερεάς Ελλάδας και
της Πελοποννήσου, ύψους 30-100 εκ. με γαλάζια και πιο σπάνια ροζ ή
λευκά άνθη· και το Aquilegia chrysantha, το οποίο βρίσκεται στις
υποαλπικές δασώδεις περιοχές της Μακεδονίας, με κίτρινα άνθη.
Από τα
εξωτικά είδη α., αυτό που καλλιεργείται συνήθως για τα ποικιλόχρωμα άνθη
του είναι το Aquilegia vulgaris, γνωστό και με την κοινή ονομασία
ευρωπαϊκή κολομπίνα. Φέρει γαλάζια ή μοβ άνθη, τα οποία σπανιότερα είναι
ροζ ή λευκά, σε διάταξη ταξιανθίας αραιής φόβης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου