Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Κουνούπια Στον Κήπο.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουμε κάθε καλοκαίρι είναι οι συχνές επισκέψεις των κουνουπιών. Είτε καθόμαστε στον κήπο μας είτε στο μπαλκόνι είναι ένα μόνιμο πρόβλημα.
details-images
Πως όμως θα τα αποφύγετε ; Αρχικά θα πρέπει να διατηρείτε τον χώρο σας καθαρό. Τι σημαίνει αυτό..; Έχει να κάνει με το μάζεμα των φύλλων από τους θάμνους ή τα δέντρα σας, το κούρεμα του χλοοτάπητα, αν έχετε καθώς και το να ψεκάζετε τα φυτά σας με εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα , ώστε με αυτόν τον τρόπο να μην μπορούν να φωλιάσουν διάφορα είδη εντόμων μέσα σε αυτά.
Αυτό αποτελεί μια καλή αρχή για έναν κήπο πάντα καθαρό χωρίς ενοχλητικούς επισκέπτες…βέβαια όμως δεν ξέρουμε τι κάνουν οι γείτονες…
Τα φυτά επίσης αποτελούν μια καλή λύση σε ένα τέτοιο πρόβλημα…Μια σειρά από φυτά όπως το φασκόμηλο, η δάφνη, η κανέλα, η αρμπαρόριζα, το γεράνι, ο κατιφές, ο βασιλικός, το δεντρολίβανο, το γαρίφαλα, η μέντα, ο δυόσμος, το μελισσόχορτο, το θυμάρι, η καλέντουλα, η λεβάντα και το νυχτολούλουδο, το άρωμά των οποίων λειτουργεί αποτρεπτικά ως εντομοαπωθητικό. Από δέντρα οι ευκάλυπτοι και οι φλαμουριές.
Tips
Μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας φυσικό λαδάκι για τα κουνούπια είτε ως απωθητικό είτε για να σας ανακουφίσει μετά το τσίμπημα.
Τρίψτε βασιλικό και αναμείξτε τον με ξύδι σε ένα μπολ. Αφήστε το δίπλα σας ή κάντε επάλειψη στο δέρμα σας.
Λόσιον
Α
Τοποθετήστε ένα φλιτζάνι καυτό νερό σε ένα μπολ και ρίξτε μισό φλιτζάνι ψιλοκομμένο δενδρολίβανο και αφήστε το μία ώρα για να “δέσει”. Στη συνέχεια βάλτε το σε έναν ψεκαστήρα και αποθηκεύστε το στο ψυγείο και χρησιμοποιήστε το όποτε το χρειάζεστε». 
Β
100 γραμμάρια νερό, 4 έως 6 σταγόνες αιθέρια έλαια ευκαλύπτου ή λεβάντας ή σιτρονέλλας.
Για την ανακούφιση από τα τσιμπήματα των κουνουπιών, μπορείτε να τρίψετε λίγη μαντζουράνα πάνω στο τσίμπημα.
Η ομάδα του Gardenmagazine


Ιστοσελίδες για τις Φωτογραφίες

mirantaslittlegarden.blogspot.com
www.econews.gr

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Καταπολέμηση μελίγκρας

Με σαπουνόνερο
Είναι εύκολο στην εφαρμογή αλλά μην περιμένετε θεαματικά αποτελέσματα εκτός αν, 
Α. ξεκινήσετε τους ψεκασμούς όταν ακόμη η μελίγκρα είναι λίγη
Β. επαναλαμβάνεται τους ψεκασμούς όποτε τη βλέπετε. 
Η συνταγή που μας δίνει ο Αντρέας Μπαρμπούτσης απ' το περιοδικό «Ερασιτέχνης Κηπουρός» είναι η εξής: 

20 γρ. τριμμένο πράσινο σαπούνι, 10 γρ. οινόπνευμα σε 1 λίτρο νερό. Ψεκάζουμε πάντα ποτισμένα φυτά, σε ώρες που δεν έχει ζέστη.

Για να «δουλέψει» η συνταγή πρέπει το νερό να μην περιέχει πολλά άλατα. 

Και πώς ξέρουμε ότι ήρθαν οι μελίγκρες; Θα πρέπει να τις δούμε πάνω στις τρυφερές κορυφές και τα πολύ νεαρά φύλλα. Πάντως η παρουσία μυρμηγκιών, έστω και λίγων, πάνω σε ένα φυτό, είναι σοβαρή ένδειξη ότι κάπου πολύ κοντά υπάρχουν μελίγκρες. 



Με ωφέλιμα έντομα
Οι πασχαλίτσες και συγκεκριμένα οι προνύμφες τους, επειδή αυτές είναι που τρώνε περισσότερο τις μελίγκρες, είναι τα πιο γνωστά απ' αυτά αλλά όχι τα μοναδικά. Δεν είναι εύκολο να τα βρούμε στην αγορά και η εξαπόλυσή τους σημαίνει ότι δεν θα ξαναψεκάσουμε με κάποιο εντομοκτόνο.



Προϋπόθεση για να «πιάσει» το κόλπο των ωφέλιμων εντόμων είναι να υπάρχουν ήδη μελίγκρες σε έναν κήπο. Μ' άλλα λόγια, δεν πρέπει να γίνεται η προληπτική εξαπόλυσή τους.  



Βιολογικά εντομοκτόνα
Βιολογικά εντομοκτόνα όπως αυτά που περιέχουν λιπαρά άλατα καλίου είναι αποτελεσματικά με τις ίδιες προϋποθέσεις που αναφέραμε και για το σαπουνόνερο. 

Συμβατικά και βαρετά
Υπάρχουν ένα σωρό συμβατικά (χημικά) φυτοπροστατευτικά για την καταπολέμηση της μελίγκρας. 
Όμως ακόμη και αν δεν ίσχυε η απαγόρευση χρήσης τέτοιων σκευασμάτων από ερασιτέχνες, είναι πολύ κουραστική και βαρετή η όλη διαδικασία εφαρμογής τους. Βάλε πρόχειρα ρούχα και παπούτσια, βάλε γάντια, βάλε μάσκα, μέτρησε με ακρίβεια τις ποσότητες νερού και φαρμάκου, ανακάτεψε καλά, ψέκασε, βγάλε ρούχα, πλύνε χέρια, μείνε για κάποια ώρα μακριά απ' τον κήπο ... είναι βαρετό και μόνον να το γράφεις! Άντε να τα κάνεις όλα αυτά ...

Σίγουρα δεν «δουλεύουν»
Ούτε ο βάκιλος της Θουριγγίας ούτε το θειάφι καταπολεμούν τις μελίγκρες.

Μπλε ορτανσίες

Το φυσικό χρώμα των λουλουδιών της ορτανσίας δεν είναι μπλε αλλά ροζ ή λευκό. Μπορούμε όμως να αποκτήσουμε μπλε ορτανσίες κάνοντας το εξής: 


Ορτανσία



Ξεκινώντας απ' την άνοιξη, δίνουμε στις ορτανσίες μας ειδικό λίπασμα που περιέχει αλουμίνιο. Αυτό μειώνει το pH του εδάφους, δηλαδή το κάνει πιο όξινο και το φυτό «αντιδρά» αλλάζοντας το χρώμα των λουλουδιών του. 
Στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν τουλάχιστον δύο σκευάσματα που κάνουν αυτή τη δουλειά. Για να τα βρείτε ζητήστε, «λίπασμα που κάνει μπλε τα άνθη της ορτανσίας».

Ορτανσία στη γλάστρα ή στο χώμα;

Η ορτανσία θέλει χώμα όξινο, γόνιμο, αργιλλώδες χωρίς ασβέστη, πλούσιο σε οργανική ουσία (χούμο) και πλούσιο σε φυτικά υλικά υπό αποσύνθεση. Αυτά όλα εξασφαλίζουν ότι το χώμα θα είναι αφράτο, θα έχει καλό αερισμό και πολλά θρεπτικά στοιχεία. Αν το χώμα του κήπου σας δεν έχει τις παραπάνω ιδιότητες, είναι σίγουρο ότι η ορτανσία θα δυσκολευτεί να μεγαλώσει. 
Συγκεκριμένα, όταν το pH του χώματος είναι πάνω από 7,5, αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί γιατί με τέτοια οξύτητα δεν είναι διαθέσιμα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Για παράδειγμα, δύο χημικά στοιχεία απαραίτητα στην ορτανσία είναι ο σίδηρος (Fe) και το αλουμίνιο ή αργίλιο (Al). Αυτά δεν μπορούν να κινηθούν μέσα στο χώμα με τέτοια οξύτητα και έτσι δεν μπορεί να τα απορροφήσει η ρίζα της ορτανσίας. Στη γλάστρα είναι εύκολο να πετύχει κανείς καλές συνθήκες ανάπτυξης για την ορτανσία του επειδή αγοράζει ένα «φυτόχωμα για οξύφιλα» φυτά και τη βάζει εκεί μέσα.
Ένα χώμα μπορεί να γίνει πιο όξινο προσθέτωντας θειικό σίδηρο σε αυτό, όμως κάτι τέτοιο δεν θα το κάνει και πιο αφράτο. Για να το πετύχετε και αυτό ανακατέψτε στο χώμα άφθονο φυλλόχωμα ή ξερά (όχι πράσινα) φύλλα, πευκοβελόνες, κομπόστ, τύρφη. Έχετε υπ' όψη ότι ο σίδηρος στο έδαφος δεσμεύει τον φώσφορο (P), που είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη των νεαρών φυτών και για την ανθοφορία. Γι' αυτό αν κάνετε κάποια επέμβαση στο χώμα, να την κάνετε το φθινόπωρο. Και λάβετε υπ' όψη ότι η αλλαγή μπορεί να επηρεάσει και τα γειτονικά φυτά. 

Γαρδένια : Φροντίδες και πότισμα

Να έχεις μια γαρδένια στη βεράντα ή την αυλή σου είναι προνόμιο. Και θέλει και κάποια προσπάθεια. Δεν αντέχει στο κρύο, την ενοχλεί η πολύ ξηρή ατμόσφαιρα του καλοκαιριού και ο καυτός ήλιος είναι εχθρός της. Παρ' όλες τις δυσκολίες είναι φυτό που το αγαπούν πολλοί και προσπαθούν να το έχουν κοντά τους. 
Προσωπικά, για να καταφέρω να έχω μία γαρδένια τα τελευταία 3-4 χρόνια έχω χαλάσει άλλες 3 τουλάχιστον. Πάντα έκανα κάτι λάθος.

Γαρδένια

Το χειμώνα την κρατάμε σε χώρο φωτεινό χωρίς κεντρική θέρμανση. 
Το καλοκαίρι την προστατεύουμε απ' τον ήλιο. 
Απ' την άνοιξη μέχρι τον Ιούλιο και ξανά το δίμηνο Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου, της δίνουμε λίπασμα μια φορά το μήνα. 
Την άνοιξη μπορεί να χρειαστεί και σίδηρο ενώ οπωσδήποτε πρέπει να έχουμε το νου μας για προσβολές από μελίγκρες και κοκκοειδή. 
Κοκκοειδή έντομα στη γαρδένια
Αν η γαρδένια βρίσκεται σε χώρο που αερίζεται καλά, το πρόβλημα των κοκκειδών θα είναι μειωμένο. (φωτ. Τ.Α.)
Για τις μελίγκρες δείτε, καταπολέμηση μελίγκρας. Με τα κοκκοειδή τα πράγματα δυσκολεύουν αλλά ο θερινός πολτός ή άλλα εντομοκτόνα σε συσκευασίες κατάλληλες για ερασιτεχνική είναι αποτελεσματικά.

Το πότισμα της πρέπει να γίνεται προσεκτικά. Θέλει νερό, καθώς δεν αντέχει πολύ στην ξηρασία, αλλά θέλει και χώμα που στραγγίζει άριστα. Το ιδανικό είναι να διατηρούμε το χώμα της ελαφρά νωπό.  
Εκ πείρας μπορώ να πω ότι, οι πιο συνηθισμένες ζημιές οφείλονται στο υπερβολικό πότισμα. Αμέσως μετά έρχονται οι ζημιές από την ξηρή ατμόσφαιρα και τελευταίες οι ζημιές από έλλειψη λιπάσματος. 

Όταν τα φύλλα της γαρδένιας είναι ξερά στην άκρη τους, υπάρχει πρόβλημα από υπερβολικά ξηρή ατμόσφαιρα. Πέρα από κάποιους ψεκασμούς με νερό λίγα μπορούμε να κάνουμε. Εξ άλλου είναι πρόβλημα που δεν θα «σκοτώσει» τη γαρδένια. 

Όταν τα φύλλα της γαρδένιας μαυρίζουν στην άκρη τους και το μαύρισμα αυτό επεκτείνεται σιγά-σιγά σε όλο το φύλλο, μάλλον ποτίζουμε υπερβολικά. 

Γαρδένια : Γιατί δεν ανθίζει;

Έχεις μπροστά σου μια γαρδένια, την ποτίζεις την φροντίζεις και αυτή δεν βγάζει ούτε ένα μπουμπούκι ή ακόμη χειρότερα γεμίζει μπουμπούκια αλλά αυτά αντί να ανοίξουν, «προτιμούν» να πέσουν πριν «μετασχηματιστούν» σε ολόλευκα, αρωματικά άνθη. Ας δούμε τι μπορεί να συμβαίνει: 


Α. Η γαρδένια δεν κάνει μπουμπούκια
Αν το χειμώνα δεν βρεθεί η γαρδένια σε θερμοκρασία κάτω από τους 18 °C, δεν πρόκειται να δώσει λουλούδια. 
Αν το καλοκαίρι δεν ποτίζονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, τότε δεν μπορεί να φτιάξει ανθοφόρους οφθαλμούς, οπότε δεν θα ανθίσει. Όταν λέμε ότι ποτίζουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα, εννοούμε ότι βρίσκουμε κάθε πότε θέλει η γαρδένια πότισμα και τότε της δίνουμε νερό. Επομένως δεν την ποτίζουμε όποτε τη βλέπουμε μπροστά μας αλλά δεν την ξεχνάμε κι όλας. 
Αν την άνοιξη δώσουμε στη γαρδένια κάποιο λίπασμα με πάρα πολύ άζωτο, αυτή θα γεμίσει φύλλα αλλά θα έχει ελάχιστα μπουμπούκια. Το άζωτο συμβολίζεται με Ν και αντιστοιχεί στο πρώτο από τους τρεις αριθμούς που χαρακτηρίζουν ένα λίπασμα. 

Γαρδένια


Β. Τα μπουμπούκια της γαρδένιας μαυρίζουν και πέφτουν πριν ανοίξουν. 
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι, είτε το υπερβολικό πότισμα είτε το αντίθετο ακριβώς. 
Μπορεί να φταίει η πολύ ξηρή ατμόσφαιρα. Στην περίπτωση αυτή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι κάποιοι ψεκασμοί με νερό. 
Απότομες αλλαγές θερμοκρασίας προκαλούν πτώση των μπουμπουκιών. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στον καιρό και έτσι κάνουμε υπομονή. 

Στη γαρδένια δεν αρέσει να τη μεταφέρουμε από 'δω κι από 'κει σαν να ήταν ασύρματο τηλέφωνο.  Επομένως αποφεύγουμε τις συχνές αλλαγές θέσης.