Έχεις μπροστά σου μια γαρδένια, την ποτίζεις την φροντίζεις και αυτή δεν βγάζει ούτε ένα μπουμπούκι ή ακόμη χειρότερα γεμίζει μπουμπούκια αλλά αυτά αντί να ανοίξουν, «προτιμούν» να πέσουν πριν «μετασχηματιστούν» σε ολόλευκα, αρωματικά άνθη. Ας δούμε τι μπορεί να συμβαίνει:
Α. Η γαρδένια δεν κάνει μπουμπούκια
Αν το χειμώνα δεν βρεθεί η γαρδένια σε θερμοκρασία κάτω από τους 18 °C, δεν πρόκειται να δώσει λουλούδια.
Αν το καλοκαίρι δεν ποτίζονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, τότε δεν μπορεί να φτιάξει ανθοφόρους οφθαλμούς, οπότε δεν θα ανθίσει. Όταν λέμε ότι ποτίζουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα, εννοούμε ότι βρίσκουμε κάθε πότε θέλει η γαρδένια πότισμα και τότε της δίνουμε νερό. Επομένως δεν την ποτίζουμε όποτε τη βλέπουμε μπροστά μας αλλά δεν την ξεχνάμε κι όλας.
Αν την άνοιξη δώσουμε στη γαρδένια κάποιο λίπασμα με πάρα πολύ άζωτο, αυτή θα γεμίσει φύλλα αλλά θα έχει ελάχιστα μπουμπούκια. Το άζωτο συμβολίζεται με Ν και αντιστοιχεί στο πρώτο από τους τρεις αριθμούς που χαρακτηρίζουν ένα λίπασμα.
Β. Τα μπουμπούκια της γαρδένιας μαυρίζουν και πέφτουν πριν ανοίξουν.
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι, είτε το υπερβολικό πότισμα είτε το αντίθετο ακριβώς.
Μπορεί να φταίει η πολύ ξηρή ατμόσφαιρα. Στην περίπτωση αυτή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι κάποιοι ψεκασμοί με νερό.
Απότομες αλλαγές θερμοκρασίας προκαλούν πτώση των μπουμπουκιών. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στον καιρό και έτσι κάνουμε υπομονή.
Στη γαρδένια δεν αρέσει να τη μεταφέρουμε από 'δω κι από 'κει σαν να ήταν ασύρματο τηλέφωνο. Επομένως αποφεύγουμε τις συχνές αλλαγές θέσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου