Πονόδοντος: Το καλύτερο γιατρικό η Λεβάντα.

Είναι βράδυ και ξαφνικά έρχεται και σου χτυπά την πόρτα ένας πονόδοντος και συ δεν ξέρεις τι να κάνεις…

Μην ανησυχείς, ο ξαφνικός πονόδοντος έχει λύση, τη λεβάντα.

Η λεβάντα είναι ένα φυτό με καταπραϋντικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες πέρα από ωραίο άρωμα.

Καλό θα είναι να κάνεις ένα αφέψημα λεβάντας για να ανακουφιστείς από τον πόνο. 

Πως να το φτιάξεις

Παίρνεις 20 γρ. αποξηραμένη λεβάντα ή 40 με 50 νωπά και τα βράζεις σε ένα κατσαρολάκι για περίπου 20 λεπτά με μισό λίτρο νερό.

Ο πονόδοντος περνά είτε με πλύσεις από το αφέψημα της λεβάντας είτε με κομπρέσες που μπορείς να εφαρμόσεις πάνω στη πάσχουσα περιοχή ή ακόμα και εξωτερικά στο μάγουλο.

Είναι προτιμότερο στους ξαφνικούς πόνους να μην επιλέγεις αμέσως τη λύση ενός φαρμάκου αλλά να προσπαθείς να τον αντιμετωπίσεις με φυσικά μέσα.

ΠΗΓΗ

Το πότισμα των φυτών μας όσο είμαστε διακοπές

Τι κάνουμε όταν θέλουμε να φύγουμε για διακοπές και… λυπόμαστε τα φυτά στο μπαλκόνι ή την ταράτσα μας, που θα μείνουν απότιστα όσο εμείς λείπουμε; Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο φόβος και η καχυποψία η λύση του να εμπιστευτούμε το κλειδί σε κάποιον μακρινό συγγενή, φίλο ή ακόμα και φιλικό γείτονα δεν φαίνεται να είναι η πιο ενδεδειγμένη… Ούτε, βέβαια, μπορούμε να αφήσουμε και τα φυτά μας στη μοίρα τους, είναι ζωντανοί οργανισμοί που έχουν ανάγκες και πριν το κάνουμε θα ήταν καλό να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση τους και να αναρωτηθούμε αν θα θέλαμε να έχουμε τέτοια μεταχείριση… Μερικές πρακτικές συμβουλές για να διατηρήσετε τα φυτά σας σε καλή κατάσταση όσο λείπετε, χωρίς να χρειάζεται να υποχρεωθείτε σε κάποιον, ούτε και να ανησυχείτε για το σε ποια χέρια μπορεί να έχουν… κατρακυλήσει τα κλειδιά του σπιτιού σας.

Το κλασικό αυτόματο πότισμα

Η πιο ενδεδειγμένη λύση είναι η συσκευή αυτόματου ποτίσματος. Φυσικά η εγκατάστασή της απαιτεί όχι μόνο κάποια δαπάνη, αλλά και το να έχετε ανοιχτό τον γενικό του νερού όσο λείπετε, κάτι που δεν ενδείκνυται για μακροχρόνιες απουσίες. Με το αυτόματο πότισμα, πάντως, ξενοιάζετε για τα φυτά σας, αρκεί να έχετε ρυθμίσει σωστά τους χρονοδιακόπτες και να βεβαιωθείτε πριν φύγετε ότι το σύστημα λειτουργεί χωρίς την παρουσία σας, οπότε είναι καλό να το τοποθετήσετε από την παραμονή της αναχώρησής σας.

Self-service γλάστρες

Οι αυτοποτιζόμενες γλάστρες με φιτίλι είναι μια άλλη λύση, κυρίως για τα φυτά που είναι πολύ ευαίσθητα και διατηρούνται ελάχιστα χωρίς νερό. Τέτοιες συσκευές και φιτίλια υπάρχουν σε διάφορες παραλλαγές στην αγορά, αρκεί να αφήσετε ένα απόθεμα νερού ικανό να τα συντηρήσει για μερικές εβδομάδες. Θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθείτε ότι ο μηχανισμός λειτουργεί στον τύπο χώματος που έχετε τοποθετήσει. Το χώμα πρέπει να είναι σε μέτρια πυκνότητα.

Η λύση της μπανιέρας

Βάλτε τα πιο ευαίσθητα φυτά σας στη μπανιέρα. Αν θα λείψετε για λίγες ημέρες, αρκεί να τα ποτίσετε πρώτα καλά και να τα καλύψετε μ’ ένα πλαστικό, ώστε να διατηρηθεί η υγρασία. Αν η απουσία σας είναι πιο μακροχρόνια γεμίστε την μπανιέρα (2-3 εκατοστά ύψος) με νερό και τοποθετήστε εκεί τις γλάστρες, κατά προτίμηση πάνω σε κάποια βάση, κάποιο τελάρο κτλ., ώστε να διατηρούνται πάντα δροσερά.

Πλαστική σακούλα

Κάποια πιο ανθεκτικά φυτά μπορούν να διατηρηθούν αρκεί να τα καλύψουμε εντελώς με μια πλαστική σακούλα. Αρκεί μόνο να ανοίξουμε μερικές τρύπες για να αναπνέει το φυτό και να μην το αφήσουμε εκτεθειμένο στο άμεσο ηλιακό φώς, διότι θα καταστραφεί λόγω της υψηλής θερμοκρασίας.

Προστασία από τον ήλιο

Τοποθετούμε τα περισσότερα φυτά μας σε χώρους όπου δεν υπάρχει ήλιος, ώστε να χρειάζονται λιγότερο νερό όταν ποτίζονται. Το υπόγειο είναι ιδανική λύση εφ’ όσον έχουμε χώρο, επειδή είναι συνάμα και δροσερό, εκτός του ότι έχει χαμηλότερο φωτισμό. Ένα φυτό έχει λιγότερες ανάγκες σε νερό αν διατηρείται σε χαμηλότερη θερμοκρασία.

Προσοχή στα ... ξένα χέρια

Αν  έχετε αποφασίσει να εμπιστευθείτε τα κλειδιά σε κάποιο πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης σας, να γνωρίζετε ότι έχει τη συνήθεια να τα…παραποτίζει, επειδή δεν θέλει να τα αφήσει αφρόντιστα μέχρι την επόμενη επίσκεψή του (η οποία μάλλον δεν ξέρει πότε θα είναι). Το υπερβολικό πότισμα σε ορισμένα ευαίσθητα φυτά έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με το να μην είχαν ποτιστεί καθόλου.

Delivery σε φίλους

Υπάρχει και μια λύση που απαιτεί μεν κάποια κούραση παραπάνω, αλλά είναι ενδεδειγμένη. Μεταφέρετε τα φυτά σας ή, τέλος πάντων, αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη ευαισθησία, στο σπίτι ενός φίλου, ώστε να τα φροντίζει μαζί με τα δικά του. Έτσι γλιτώνετε το να του δώσετε τα κλειδιά του σπιτιού σας, αλλά τον γλιτώνετε και από τον κόπο να επισκέπτεται κάθε τόσο το σπίτι σας.

ΠΗΓΗ:flowmagazine

5 χόρτα που θα σε στείλουν αδιάβαστο!

Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. 

Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. 

Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια.
Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε:

1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum) 

Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα. 

Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος.

2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!) 

Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη.

3. Το κώνειο (Conium maculatum L) 

Το φυτό που έστειλε στον Άδη τον μέγα φιλόσοφο Σωκράτη είναι σχεδόν παντού. Μοιάζει αρκετά με το αγριοκάροτο, αλλά είναι λιγότερο «χνουδωτό» και ο κορμός του έχει μαύρα στίγματα. Θέλει αρκετή προσοχή, γιατί είναι πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα και στην όψη μοιάζει με πολλά βρώσιμα χόρτα.

Περιέχει ουσίες, οι οποίες δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί, που μπορεί να προκαλέσουν παροδική μείωση στη αντίληψή μας. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «βλίτο» για κάποιους ανθρώπους. Επίσης, ο χαρακτηρισμός «δεν τρώω κουτόχορτο» , στο βλίτο αναφέρεται.

4. Το διαβολόχορτο (Datura) 

Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείται συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να θανατώσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Το βρίσκουμε το καλοκαίρι να φυτρώνει σε καλλιεργήσιμα χωράφια ανάμεσα σε βλίτα, κολοκυθάκια, μπάμιες και άλλα κηπευτικά. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται από τις πεθερές που θέλουν να καλύψουν τα φονικά τους ένστικτα. Ακόμα και αν δεν το ξεχωρίσεις από τα φύλλα του, το χαρακτηριστικό «καστανάκι» που κυοφορεί το επίσης ευδιάκριτο λουλούδι του κάνει μπαμ.

Το επιστημονικό του όνομα (“Εκβάλλιον το ελατήριον”), το φυτό το πήρε επειδή όταν κάποιος αγγίξει τους καρπούς, αυτοί εκτοξεύονται παντού. Ωραίο παιχνίδι!

5. Η πικραγγουριά (Ecballium elaterium) 

Η πικραγγουριά μοιάζει λίγο με μικρή πεπονιά και τη συναντάμε τόσο σε καλλιεργήσιμα χωράφια όσο και στο βουνό. Η κατανάλωσή της σε μικρές ποσότητες αρχικά θα σας φέρει σε μια κατάσταση χαλάρωσης. Αν το παρακάνετε, όμως, θα ακολουθήσει λιποθυμία και θα χρειαστείτε πλύση στομάχου. Τα σπόρια της κρύβονται σε ένα χαρακτηριστικό στρογγυλό μπαλάκι που μοιάζει με λάμπα και κάνει την πικραγγουριά ευδιάκριτη από τα 500 μ. μακριά. Δεν το καταναλώνουμε σε καμία περίπτωση!!! Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παραπάνω φυτά μπορούσαν με την ανάλογη επεξεργασία να μετατραπούν σε ελιξίρια που θεράπευαν δεκάδες ασθένειες, γεγονός που επιβεβαιώνει και την παροιμία «από το αγκάθι βγαίνει ρόδο». Αφήνουμε, όμως, αυτές τις δουλειές στους ειδικούς και απολαμβάνουμε τα υπόλοιπα εκατοντάδες βρώσιμα χόρτα που μας χαρίζει η ελληνική γη.

Πηγή

Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια. Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε: 1 Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος. 1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum) Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα. 2 Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες. Πολύ καλή λύση αν παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! 2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!) Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη. Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείτε συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να καθαρίσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται επίσης από τις πεθερές.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/top-5-greens/ ]Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια. Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε: 1 Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος. 1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum) Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα. 2 Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες. Πολύ καλή λύση αν παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! 2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!) Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη. Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείτε συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να καθαρίσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται επίσης από τις πεθερές.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/top-5-greens/ ]Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια. Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε: 1 Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος. 1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum) Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα. 2 Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες. Πολύ καλή λύση αν παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! 2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!) Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη. Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείτε συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να καθαρίσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται επίσης από τις πεθερές.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/top-5-greens/ ]

Φλαμουριά

Φλαμουριά ή Τήλιον (Tilia)
Άλλα ονόματα Φλαμούρι, Τίλιο, Φιλύρα, Φιλουριά.

Φλαμουριά ή Τίλιο

Είναι δένδρο φυλλοβόλο του βορείου Ημισφαιρίου ( Ευρώπη, Αμερική) που φτάνει σε ύψος μέχρι και 30 μέτρα.
Η φλαμουρια πολλαπλασιάζεται με σπόρους, και με μοσχεύματα.
Κάθε καρπός περιέχει έναν και μόνο σπόρο.
Τα μοσχεύματα μπορεί να είναι και μεγάλα σε ύψος (έως και 3 μέτρα όχι όμως διάμετρο μεγαλύτερη από 6 εκατοστά). Αν φυτευτούν στην οριστική τους θέση στο τέλος του Χειμώνα, ριζώνουν πολύ εύκολα.
Πηγή: Κηπουρική για όλους.

Χρησιμοποιείται σε δενδροφυτεύσεις δρόμων.
Συναντάται συνήθως σε δάση Καστανιάς και Οξιάς.
Στη Μελισσοκομία έχει μεγάλη σημασία όταν συνυπάρχει με Καστανιά.
Τα μελίσσια θεριεύουν όταν παίρνουν γύρη από Καστανιά και μέλι από Φλαμουριά.

Άνθη Φλαμουριάς λίγο πριν ανοίξουν

Τα άνθη της Φλαμουριάς είναι ενωμένα σε κρεμάμενους βότρεις, προστατευμένα από τη βροχή και στηρίζονται σε ένα μίσχο.
Ανθίζει τον Ιούνιο.

Άνθη Φλαμουριάς

Τα άνθη της έχουν ένα μεθυστικό άρωμα που τρελαίνει τις μέλισσες,

Μέλισσα και Πασχαλίτσα στη Φλαμουριά

τις πασχαλίτσες, χρυσόμυγες, σφήκες και πάρα πολλά έντομα.

Όλα τα έντομα στη Φλαμουρια

Αυτές τις μέρες που ανθίζει μοσχοβολάει όλη η περιοχή.
Τα λουλούδια της Φλαμουριάς κόβονται από το μίσχο που κρέμονται και ξεραίνονται για να χρησιμοποιηθούν στη βοτανοθεραπεία.
Είναι κατάλληλα για τσάι αφού έχουν ηρεμιστικές ιδιότητες και βοηθούν το αναπνευστικό σύστημα.
Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν δίνει στο μέλι μια ιδιαίτερη γεύση.

Μέλισσα παίρνει το νέκταρ της φλαμουριάς

Είναι σταθερή νομή κάθε χρόνο και έτσι το μέλι που παίρνω, το έχω για φάρμακο, αν κάποιος αρρωστήσει στο σπίτι.

Υπάρχει ένα βίντεο από τη πρώτη μέρα που μέλωσε. https://www.youtube.com/watch?v=F2KkElWHyYg

Οι Μέλισσες δουλεύουν, τ' Αηδόνια τραγουδούν  

Τη προηγούμενη μέρα είδα εκπαίδευση έξω από 2 κυψέλες.
Εγώ το λέω εκπαίδευση, οι άλλοι το λένε "παίζουν", "κοσκινίζουν" κλπ.
Όποια μέρα λοιπόν το απόγευμα δω εκπαίδευση (κάποια στιγμή θα αναρτήσω ένα βίντεο αν είμαστε καλά), ξέρω με σιγουριά ότι κάποια νέα νομή παρουσιάστηκε.
Ξύπνησα λοιπόν την επομένη και στις 6.00 ή ώρα το πρωί είδα αυτό που περίμενα.
Τα δύο μελίσσια που τη προηγούμενη είχαν εκπαίδευση δούλευαν πολύ καλά.
Στα υπόλοιπα νεκροταφείο.
Στη πεντάδα που πήρα το βίντεο, το μεσαίο μελίσσι ήταν αυτό που κουβάλαγε το μέλι.
Το μόνο που δεν ήξερα ήταν τι νομή βρήκαν.
Δύο νομές ήταν υποψήφιες η Φλαμουριά και το Πεύκο.
Από το τρόπο της πρωινής εξόδου από τη κυψέλη απέκλεισα το πεύκο (προσεχώς βίντεο για πέταγμα στο πεύκο) .
Στο τέλος του βίντεο φαίνεται ότι φέρνουν μόνο μέλι και καθόλου γύρη,  χαρακτηριστικό της Φλαμουριάς.
Ακόμη πέφτουν βαριές στη σανίδα προσγείωσης, που λέει ότι δεν παίζουν.
Πως να παίζουν άλλωστε στις 6.00 το πρωί.

Όσο πέρναγε ή ώρα και τα υπόλοιπα μελίσσια άρχισαν να ανακαλύπτουν τη Φλαμουριά.
Τα δύο αυτά μελίσσια σημαδεύτηκαν και αν στην επόμενη νομή έχουν την ίδια συμπεριφορά, τότε θα δώσουν από μία παραφυάδα.
Η Ανίχνευση έχει πολύ μεγάλο βάρος στην επιλογή για παραφυάδες.

ΠΗΓΗ

Παυλώνια - Paulownia tomentosa

Η Παυλώνια (Paulownia) είναι ένα γένος φυτών της μονογονικής οικογένειας Paulowniaceae, που αποτελείται από 6-17 είδη, που σχετίζονται και μερικές φορές περιλαμβάνονται στο Scrophulariaceae. Είναι ενδημικά φυτά κυρίως στην Κίνας, από το νότιο μέχρι το βόρειο Λάος και το Βιετνάμ, ενώ καλλιεργούνται στην ανατολική Ασία, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία και την Κορέα. Το γένος, που αρχικά ονομαζόταν Παβλόβνια, αλλά τώρα αποκαλείται συνήθως Παυλώνια, ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της βασίλισσας Άννας Pavlovna της Ολλανδίας (1795-1865), κόρη του Τσάρου Παύλου (I) της Ρωσίας. Ονομάζεται επίσης "δέντρο της πριγκίπισσας" για τον ίδιο λόγο.

Η Paulownia fortunei είναι ένα ταχέως αναπτυσσόμενο δέντρο με εμπορική αξία, καθώς καλλιεργείται για την παραγωγή ξυλείας (ξύλο σκληρού τύπου).

Παυλώνια - Paulownia tomentosa (άνθη)

Η Paulownia tomentosa (επίσης γνωστή ως Αυτοκρατορικό Δέντρο ή Δέντρο της Πριγκίπισσας ή Foxglove Tree - χελιδονόδεντρο, Παο Τονγκ στα κινέζικα και Kiri στην Ιαπωνία) είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο του γένους Paulownia, ενδημικό στην κεντρική και δυτική Κίνα, αλλά φυτό εισβολέας στις ΗΠΑ. Φθάνει σε ύψος τα 10-25 μ., με μεγάλα πεντάνευρα φύλλα σε σχήμα καρδιάς, που το μήκος τους κυμαίνεται από 15-40 εκατοστά, και αναπτύσσονται σε αντικριστά ζεύγη επάνω στο στέλεχος. Σε νεαρή ηλικία, τα φύλλα σχηματίζουν σπείρες ανά τρία και μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά της πιο ώριμης ηλικίας. Το χαρακτηριστικό τού μεγάλου μεγέθους σε νεαρή ανάπτυξη, είναι αυτό που αξιοποιείται από τους κηπουρούς: κλαδεύοντας το δέντρο, εξασφαλίζουν ότι θα υπάρχει πλούσια νέα φυλλωσιά κάθε χρόνο, με τεράστια φύλλα που γίνονται μέχρι και 60 εκατοστά σε πλάτος. Αυτό είναι δημοφιλές στο σύγχρονο ύφος κηπουρικής, που χρησιμοποιεί μεγάλα φυλλώδη και "αρχιτεκτονικά" φυτά.

Τα λουλούδια σχηματίζονται πριν από τα φύλλα, νωρίς την άνοιξη, σε ταξιανθίες μήκους 10-30 εκατοστά. Τα άνθη κάθε ταξιανθίας έχουν σωληνωτό σχήμα με μοβ στεφάνι μήκους 4-6 εκατ., και θυμίζουν τα άνθη του φυτού δακτυλίς. Ο καρπός είναι μια ξερή κάψα σε σχήμα αυγού, μια κάψουλα 3-4 εκατοστών, που περιέχει πολλά μικρά κουκούτσια. Τα κουκούτσια αυτά, οι σπόροι, είναι καλυμμένα με χνούδι που μοιάζει με πούπουλα ή φτερά και αυτό βοηθάει στη διασπορά τους από τον άνεμο και το νερό. Τα κουρεμένα δέντρα δεν παράγουν λουλούδια, καθώς αυτά σχηματίζονται μόνο σε ώριμο κλαδί.

Το φυτό Paulownia tomentosa μπορεί να επιβιώσει έπειτα από καταστροφικές πυρκαγιές, διότι οι ρίζες του μπορούν να αναγεννηθούν εκ νέου, αναπτύσσοντας ταχύτατα καινούρια στελέχη. Είναι ανεκτικό στη ρύπανση και δεν είναι ιδιότροπο στον τύπο σύνθεσης του εδάφους. Για το λόγο αυτό λειτουργεί οικολογικά ως πρωτοπόρο φυτό αναδάσωσης. Τα πλούσια σε άζωτο φύλλα του είναι καλή τροφή για τα φυτοφάγα ζώα και την κτηνοτροφία, και οι ρίζες του προλαμβάνουν την διάβρωση και την απογύμνωση του εδάφους. Αλλά τελικά, η Paulownia κατατροπώνεται από τα ψηλότερα δέντρα που τη σκιάζουν. Δεν μπορεί να ευδοκιμήσει στη σκιά των άλλων δέντρων. Η Paulownia είναι φυτό εξαιρετικά ταχείας ανάπτυξης. Μερικά είδη σε φυτείες Παυλώνιας μπορούν να υλοτομηθούν και να χρησιμοποιηθούν για ξυλεία ακόμα και 5 χρόνια μετά την σπορά τους. Από την στιγμή που το φυτό υλοτομηθεί, ξαναγεννιέται από το ήδη υπάρχον ριζικό σύστημα, και για' αυτό έχει αποκτήσει το όνομα του "φυτό του Φοίνικα". (Ο φοίνικας ήταν ένα μυθικό πουλί που είχε την ικανότητα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του). Η Παυλώνια έχει χρησιμοποιηθεί σαν δέντρο αναδάσωσης σε διάφορες χώρες, όπως η Αυστραλία, η Γερμανία, η Κίνα, η ΗΠΑ και ο Παναμάς.

Τα δέντρα που έχουν γρήγορη ανάπτυξη, όπως η Paulownia είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην παραγωγή βιομάζας. Η ενέργεια από τη βιομάζα της Paulownia προέρχεται ουσιαστικά από τον ήλιο, καθώς το φυτό φωτοσυνθέτει την ηλιακή ενέργεια σε βιομάζα. Ο κορμός και τα κλαδιά του δέντρου μεταποιούνται σε δισκία - σφαιρίδια, σε ροκανίδι ή σε πλίνθους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια σαν καύσιμο σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως ακριβώς και το κάρβουνο.

Στην Κίνα, ένα παλιό έθιμο είναι η φύτευση ενός "αυτοκρατορικού δέντρου", όταν γεννιέται ένα κοριτσάκι. Το ταχέως αναπτυσσόμενο δέντρο είναι ώριμο συγχρόνως με το κορίτσι. Όταν είναι κατάλληλη και επιλέξιμη για γάμο, τότε το δέντρο κόβεται και λαξεύονται διάφορα ξύλινα είδη για την προίκα της. Η ξυλογλυπτική σε ξύλο από Paulownia είναι μορφή τέχνης στην Ιαπωνία και στην Κίνα. Σύμφωνα με τους μύθους αλλά και στοιχεία από καταγραφές, η χρήση του δέντρου χρονολογείται πριν από 2600 χρόνια, όταν οι άνθρωποι στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν αυτό το δέντρο για διάφορους σκοπούς. Στο έργο Zhung Tze, αναφέρεται ότι "ο Phoenix πέταξε από τη νότια θάλασσα προς τα βόρεια θάλασσα, χωρίς να κουρνιάσει σε κανένα άλλο δέντρο εκτός από την Paulownia και δεν έτρωγε παρά μόνο τον καρπό του μπαμπού". Σύμφωνα με το μύθο, λέγεται ότι ο "Φοίνιξ" ( Phoenix) θα προσγειωθεί στο "αυτοκρατορικό Δέντρο", μόνο όταν ένας καλός κυβερνήτης βρίσκεται στην εξουσία. Οι Κινέζοι φυτεύουν το δέντρο Paulownia εδώ και πολλούς αιώνες γύρω από τα σπίτια τους, για να τους φέρει καλή τύχη και να προσελκύσουν τον Φοίνικα.

Πολλά ασιατικά έγχορδα όργανα κατασκευάζονται από Paulownia tomentosa, όπως το ιαπωνικό koto και το zithers gayageum της Κορέας. Ιστορικές αναφορές από την Κίνα, που χρονολογούνται ήδη από το 1049 π.Χ., δηλώνουν ότι η Paulownia καλλιεργούνταν σε φυτείες για την παραγωγή υψηλής ποιότητας ξυλείας.

Οι απαλοί, ελαφροί σπόροι του χρησιμοποιούνταν συνήθως ως υλικό συσκευασίας από τους Κινέζους εξαγωγείς πορσελάνης, κατά τον 19ο αιώνα, πριν από την ανάπτυξη της συσκευασίας από πολυστερίνη. Σε κάποιες περιπτώσεις που η συσκευασία είχε διαρροή ή ανοιγόταν, τότε στις χώρες διέλευσης υπήρχε διασπορά των σπόρων κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών. Αυτό, μαζί με τους σπόρους που σκόπιμα απελευθερώνονταν από τα δείγματα για να φυτευτούν ως διακοσμητικό, επέτρεψε στο είδος να γίνει ένα ζιζάνιο δέντρο εισβολής σε περιοχές όπου το κλίμα είναι κατάλληλο για την ανάπτυξή του, ιδίως την Ιαπωνία και τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Πηγη μας

ΔΡΑΚΑΙΝΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΦΥΤΟΥ

Επιστημονικό όνομα: Dracaena sp / Οικογένεια: AGAVACEAE

Τοποθέτηση      

Το χειµώνα πρέπει να διατηρείται σε σηµεία όπου η θερµοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 12°C και ποτέ σε ρεύµατα αέρα. Να γίνονται τακτικά ραντίσµατα στα φύλλα του φυτού καθώς και καθαρίσµατα µε σφουγγάρι στα είδη που έχουν φύλλα µε µεγάλη επιφάνεια. Το καλοκαίρι διατηρείται σε ηµισκιερό δροσερό µέρος.

Πότισμα              

Ελέγχουµε την υγρασία του χώµατος παίρνοντας στα δάχτυλά µας λίγο επιφανειακό χώµα από τη γλάστρα, µέχρι 5 εκατ, βάθος, και το φίγγουµε ελαφρά. Αν το χώµα σχηµατίσει µπάλα, αλλά µετά διαλύεται, λέµε ότι βρίσκεται στο ρόγο του και δεν χρειάζεται πότισµα. Αν δεν γίνεται µπάλα και είναι ξερό, ποτίζουµε αµέσως. Αν λασπώνει, ποτίζουµε πιο αραιά. Το καλοκαίρι ο έλεγχος της υγρασίας γίνεται πιο τακτικά (κάθε 2-3 ηµέρες).

Αλλαγή γλάστρας          

Αν κρίνουµε ότι το φυτό χρειάζεται αλλαγή γλάστρας (εξαρτάται από την ανάπτυξή του) κάνουµε τα εξής:

Παίρνουµε µια µεγαλύτερη γλάστρα, βάζουµε χαλίκι στον πάτο της για στράγγιση και τοποθετούµε τύρφη ή έτοιµο φυλλόχωµα γεµίζοντας το 1/3 της γλάστρας.

Σύροντας ένα µαχαίρι κατά µήκος των τοιχωµάτων της παλιάς λάστρας, αποκολλάµε το φυτό. Αναποδογυρίζουµε τη γλάστρα, κρατώντας τον κορµό του φυτού ανάµεσα στα δάχτυλά µας, και το βγάζουµε από τη γλάστρα.

Τοποθετούµε το φυτό στη νέα γλάστρα, χωρίς να σπάσουµε τη µπάλα του χώµατός του, και γεµίζουµε τον κενό χώρο µε τύρφη ή έτοιµο φυλλόχωµα. Συµπιέζουµε το νέο χώµα γύρω-γύρω µε τα δάχτυλά µας και ποτίζουµε. Η αλλαγή της γλάστρας γίνεται νωρίς την άνοιξη, πριν ζεστάνει ο καιρός

Λίπανση             

Όταν είναι στην ανάπτυξη, οι απαιτήσεις του είναι αυξηµένες και θέλει πλήρες λίπασµα

Χώμα   

Καλό χώµα κήπου µε τύρφη και κοπριά καλά χωνεµένη είναι κατάλληλο µίγµα. Φροντίζουμε να υπάρχει καλή αποστράγγιση στη γλάστρα γιατί οι Δράκαινες υποφέρουν απ' την πολύ υγρασία στο χώµα.

Ανάλογες περιποιήσεις απαιτούνται και για τα φυτά της ίδιας οικόγενειας που έχουν την ονοµασία Κορδυλίνη

Πηγή: ΥΠΑΑΤ

Πηγη μας